... لذا ما تا تجهيزات کاري را به کسي ندهيم نميفرستيم در ميدان نبرد، چون دقيقاً مثل اين است که سرباز را با کفش کتاني و کت و شلوار بفرستيم در خط مقدم جبهه، خوب اول بايستي کلاه خود، تجهيزات، ورزيدگي بعداً او را بفرستيم، در غير اينصورت لت پار ميشود و برميگردد، ما تعداد افرادي را که دچار سرخوردگي شده اند در مسائل تعالي، يعني با يک شور و شوق آمدند، بعد سرخورده، بحران زده شدند بسيار بسيار زياد داريم، بنابراين اين ماجرا کافي نيست ما بايد تجهيز بکنيم، ما در کار خودمان اينکار را ميکنيم و هيچ وقت بيخودي يکنفر را به مسلخگاه نميفرستيم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر