س؟ روش های حفاظتی در مقابل بمباران شعوری ( شعور معیوب یا ضد شعور ) که برای همه انجام میگیرد، بالفرض مثال برای شبکه های تلویزیونی، تیزرهای تبلیغاتی و ... چه باید کرد؟
ما در معرض تشعشعات شعوری مختلفی هستیم. وقتی میگوییم تشعشع شعوری،منظور ما حوزه های مادی نیست. حوزه شعور قابل لمس نیست. چون نه ماده ست و نه انرژی، درست است که از لفظ تشعشع استفاده میکنیم ولی فقط تشعشع میخواهد نشان بدهد که ما در معرض یک چیزی قرار داریم، ولی آن چیز نه قابل عکس برداری ست، نه قابل detect است.ما در معرض تشعشعات شعوری مختلفی قرار داریم و به تدریج شناسایی میکنیم و با مسائل مختلفی در این زمینه برخورد داشتیم و داریم مانند آلودگی تشعشعاتی که شناخت پیدا کردیم و راه های حفاظت و ایمنی را هم آشنا شدیم، این مسئله نیاز به زمان داشته و چند دهه طول کشیده تا با هم به توافق برسیم چون ظاهرا در ابتدا خیلی خرافی به نظر میرسید و خیلی طول کشیده تا تبدیل به یک بحث اجتماعی شود و جدیت پیدا کند و محافل علمی و آکادمیک این موضوعات را مورد بررسی و کنکاش دقیق تری قرار بدهند و یک شبه نمیتوانیم از این همه تشعشعات مختلف منفی نجات پیدا کنیم. این نیاز به زمان دارد و این تحقیقات، ما و نسل بعدی را به دیدگاه های نوینی تجهیز میکند. با این دیدگاه های نوین در حوزه های مختلف به جایی میرسیم که بتوانیم از این همه تشعشعات منفی و غیره به نحوی در امان بمانیم یا تا حدی ایمنی ایجاد کنیم و این چقدر زمان میخواهد بستگی به فعالیت های جمعی دارد. بستگی به این دارد که ما چقدر بتوانیم در این قضیه بحث را فراگیر کنیم، چون موضوع فقط با من و شما حل نمیشود. مثلا من و شما از تشعشع منفی موسیقی در اینجا فکر میکنیم در امانیم ولی در خیابان و مهمانی و هر جای دیگری که میرویم در امان نیستیم بنابراین با رعایت عده ای این مسئله حل نمیشود. این مسئله زمانی حل میشود که بشر بتواند دیدگاه های نوینی را بپذیرد و در بخش های مختلف زندگی اش اثر بگذارد. فرض کنید میدانید چطور با بچه رفتار کنید ولی این بچه در اختیار شما نیست از خانه که بیرون میرود از دسترس شما خارج است، بنابراین هر چه بگوییم حافظه، هوش، عقل و ... همه بی حاصل است بچه در مهد کودک از دست شما خارج است تحت سیطره و چارچوب فکری آن مهد کودک قرار دارد البته تاثیرات خوبی در این یکی دو سال اخیر بعد از سمیناری که آموزش و پرورش در جاهای مختلف داد حاکم شده است و بحث هایی که شد نمره که یکی از عوامل تنش برای کودکان بود کنار رفته و حافظه مداری و نمره محوری را تحت الشعاع قرار داده است. اگر بقیه مباحث هم با همکاری جمع در یک پروسه 4 - 5 ساله جایگزین شود و تفکر شعور و هوشمندی فراگیر شود که البته الان یک کم مشکل است درباره اش صحبت کنیم ولی در معرضش هستیم. انشاءالله خود ما هم بتوانیم مباحث را تکمیل کنیم و از طرفی جامعه هم تشویق شود به سمت کنترل های تشعشعاتی و ... سوق پیدا کند.
ما در معرض تشعشعات شعوری مختلفی هستیم. وقتی میگوییم تشعشع شعوری،منظور ما حوزه های مادی نیست. حوزه شعور قابل لمس نیست. چون نه ماده ست و نه انرژی، درست است که از لفظ تشعشع استفاده میکنیم ولی فقط تشعشع میخواهد نشان بدهد که ما در معرض یک چیزی قرار داریم، ولی آن چیز نه قابل عکس برداری ست، نه قابل detect است.ما در معرض تشعشعات شعوری مختلفی قرار داریم و به تدریج شناسایی میکنیم و با مسائل مختلفی در این زمینه برخورد داشتیم و داریم مانند آلودگی تشعشعاتی که شناخت پیدا کردیم و راه های حفاظت و ایمنی را هم آشنا شدیم، این مسئله نیاز به زمان داشته و چند دهه طول کشیده تا با هم به توافق برسیم چون ظاهرا در ابتدا خیلی خرافی به نظر میرسید و خیلی طول کشیده تا تبدیل به یک بحث اجتماعی شود و جدیت پیدا کند و محافل علمی و آکادمیک این موضوعات را مورد بررسی و کنکاش دقیق تری قرار بدهند و یک شبه نمیتوانیم از این همه تشعشعات مختلف منفی نجات پیدا کنیم. این نیاز به زمان دارد و این تحقیقات، ما و نسل بعدی را به دیدگاه های نوینی تجهیز میکند. با این دیدگاه های نوین در حوزه های مختلف به جایی میرسیم که بتوانیم از این همه تشعشعات منفی و غیره به نحوی در امان بمانیم یا تا حدی ایمنی ایجاد کنیم و این چقدر زمان میخواهد بستگی به فعالیت های جمعی دارد. بستگی به این دارد که ما چقدر بتوانیم در این قضیه بحث را فراگیر کنیم، چون موضوع فقط با من و شما حل نمیشود. مثلا من و شما از تشعشع منفی موسیقی در اینجا فکر میکنیم در امانیم ولی در خیابان و مهمانی و هر جای دیگری که میرویم در امان نیستیم بنابراین با رعایت عده ای این مسئله حل نمیشود. این مسئله زمانی حل میشود که بشر بتواند دیدگاه های نوینی را بپذیرد و در بخش های مختلف زندگی اش اثر بگذارد. فرض کنید میدانید چطور با بچه رفتار کنید ولی این بچه در اختیار شما نیست از خانه که بیرون میرود از دسترس شما خارج است، بنابراین هر چه بگوییم حافظه، هوش، عقل و ... همه بی حاصل است بچه در مهد کودک از دست شما خارج است تحت سیطره و چارچوب فکری آن مهد کودک قرار دارد البته تاثیرات خوبی در این یکی دو سال اخیر بعد از سمیناری که آموزش و پرورش در جاهای مختلف داد حاکم شده است و بحث هایی که شد نمره که یکی از عوامل تنش برای کودکان بود کنار رفته و حافظه مداری و نمره محوری را تحت الشعاع قرار داده است. اگر بقیه مباحث هم با همکاری جمع در یک پروسه 4 - 5 ساله جایگزین شود و تفکر شعور و هوشمندی فراگیر شود که البته الان یک کم مشکل است درباره اش صحبت کنیم ولی در معرضش هستیم. انشاءالله خود ما هم بتوانیم مباحث را تکمیل کنیم و از طرفی جامعه هم تشویق شود به سمت کنترل های تشعشعاتی و ... سوق پیدا کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر