جهان هستی مادی

اصل:جهان هستی مادی، فاقد شکل و منظرهی ثابت است و هر ناظری آن را بسته به سرعت حرکت خود در فضا و فرکانس چشمش، به شکلی میبيند. هر ناظری، جهان هستی را متفاوت از ناظر ديگر میشناسد و اين ناظر است که چيستی و چگونگی آن را برای خود تعريف میکند. چشم است که تصوير مجازی ناشی از حرکت ذرات را به ناظر گزارش میدهد و چشم هر موجودی (انسان، حيوان...) به طور خاصی طراحی شده است که جهان هستی را به شکل خاصی برای او متجلّی میکند. به همين دليل، اگر فرکانس چشمی بینهايت باشد،چيزی را در جهان هستی مشاهده نخواهد کرد.
منبع: کتاب عرفان کیهانی